Filmy film czarno-biały, na podstawie powieści

Wiosna 1945 roku. Oddziały I Armii Wojska Polskiego zbliżają się do Wału Pomorskiego. Brnąc przez błoto, zalane leśne trakty mozolnie zbliżają się do Kołobrzegu. Niemcy nie zamierzają poddać się bez walki i zacięcie bronią swych pozycji. Kompania dowodzona przez porucznika Kotarskiego, której radiowy kryptonim brzmi „Jarzębina”, bierze czynny udział w zmaganiach. Żołnierze są już zmęczeni walką. Chcą wracać do swoich najbliższych, marzą o spokojnym, cichym, własnym kawałku ziemi. Po wkroczeniu do Kołobrzegu walki toczą się o każdy dom, każdy pokój, każdy skrawek ziemi. Po ciężkim boju polscy żołnierze wypierają hitlerowców z miasta i dochodzą do Bałtyku. Niestety nie wszyscy. Nie ma wśród nich już porucznika Kotarskiego i wielu jego towarzyszy.

Film opowiada o tym, jak duże konsekwencje mogą mieć na życie dzieci uczynki rodziców. Inż. Jan Leszczyc obdarzył uczuciem Amelię Holską i uzyskał wzajemność. Niestety, przeszłość ojca dziewczyny bardzo mocno utrudniają wspólne plany. Czas pokaże, że rodzic wciąż jest aktywny, a jego postępki ściągną tylko kłopoty na córkę i jej ukochanego.

Film opowiada historię ratowania przez patriotycznych i solidarnych polskich górników ważnej dla kraju kopalni.

Sierżant Milczek odkrywa miejsce, gdzie ukrywa się szejk Abdullah, słynny ze swego okrucieństwa wobec „niewiernych” i dużego upodobania do grabieży przejeżdżających w okolicy karawan. Młody Polak nie jest wystarczająco ostrożny i zostaje schwytany. Jego przyszłość nie rysuje się w jasnych barwach – szejk chce go zabić. Milczek ma jeszcze cień nadziei, ponieważ coraz większą sympatię okazuje mu żona rozbójnika, Dżemila.

Powikłane losy dwóch kobiet, które muszą walczyć przeciwnościami rzucanymi im przez los. Teresa i Linka występują razem w kabarecie, gdy ten upada, muszą szukać pracy w prowincjonalnym miasteczku. Tam nie zagrzewają długo miejsca, ponieważ teatrzyk nie wytrzymuje próby czasu, a Linka nie występuje z powodu ciąży. Zastanawia się nad jej przerwaniem, jednocześnie planując powrót do Warszawy, gdzie pozostał ojciec dziecka.

Film powstał na podstawie powieści Stanisława Dygata. Warszawa, rok 1939. Paweł buntuje się przeciw własnemu, mieszczańskiemu pochodzeniu. Jednym z tego przejawów jest zakochanie się w Lidce. Na drodze ich miłości staje wybuch wojny.

Karlik Rudniok, Franek Miksa i ich koledzy chodzą do szóstej klasy, uważanej przez wszystkich za najgorszą. Ojciec Karlika jest dyrektorem kopalni, nie ma czasu dla syna. Chłopcy znajdują wejście do starego szybu. Widzą nieznanego mężczyznę i uznając go za dywersanta, zaczynają śledzić. Ich wychowawca Sądej ma kłopoty, gdyż klasa nie uczy się, a ma przyjechać wizytator. Dzieci organizują wewnętrzne korepetycje. Wizytacja przebiega wspaniale, wszyscy odpowiadają śpiewająco. Chłopcy o mało nie toną w korytarzach kopalni podczas zalewania starych szybów, ale odkrywają mityczną Zieloną Komnatę, żyłę miedzi, poszukiwaną przez geologa, rzekomego dywersanta.

Nauczycielka Maria (Stanisława Angel-Engelówna) przeżywa burzliwy romans ze spotkanym na wczasach lekarzem Wiesławem (Kazimierz Wilamowski).

Bohaterem filmu jest mężczyzna czterdziestoletni, który usiłuje dokonać rozrachunku z dotychczasowych osiągnięć i porażek. Po wyjściu ze szpitala robi bilans swego dotychczasowego życia. Monolog wewnętrzny to jego spowiedź przed samym sobą. Wprawdzie udało mu się przeżyć obóz koncentracyjny, ale nie odniósł żadnych zawodowych sukcesów. Życie osobiste też nie układało się najlepiej, gdyż żona go zdradzała, a on nie pozostawał jej dłużny. W końcu małżonka go opuszcza, ale następnego dnia prosi w liście o przebaczenie. Czy jego schorowane serce wytrzyma takie skrajne emocje?

Na ziemiach polskich trwa wojna, nic nie jest pewne. Niemcy się wycofują, a w ich miejsce przychodzą wojska radzieckie. W tych burzliwych czasach rodzi się uczucie pomiędzy Alfredem Rupiejko a Bronką Wereszczyńską. Dziewczyna wraz z braćmi ukrywa dzwon Florian przed konfiskatą. Rodzeństwo zostaje wydane, ale postanawia nie poddawać się bez walki.